Opatowice. Tom 1. Wzgórze Prokopiaka

Wzgórze Prokopiaka jest nazwą jednego z wyniesień w łańcuchu morenowych Pagórów Radziejowskich na Wysoczyfnie Kujawskiej. Jego szczyt, wzniesiony ok. 120 m n.p.m., przewyższa otaczający go czarnoziemny płaskowyż o ok. 20 m. Pierwsi osadnicy pojawili się na Wzgórzu już w mezolicie, lecz apogeum jego zasiedlenia przypadało na późny neolit i początek epoki brązu (IV i III tyś. przed Chr.), kiedy funkcjonowało tutaj unikatowe w skali Niżu Polskiego centrum osadnicze. Ocena ta zaważyła na objęciu terenu Wzgórza wieloletnim programem badań bioarcheologicznych, które prowadziła w latach 1983-1998 ekspedycja Instytutu Prahistorii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Realizowany aktualnie projekt badawczy zakłada pełną publikację opatowickich zespołów źródeł w serii monografii, której pierwszy tom niniejszym Państwu przedstawiamy.