Książka przedstawia ontologię bytu realnego i myślnego ujętą w szerokim kontekście systemowym filozofii i i teologii F. Suáreza, którego oddziaływanie w Europie na przełomie XVI i XVII wieku oraz wpływ na filozofię nowożytną był ogromny. Zasadnicze znaczenie dla postawionych celów w książce miała analiza egzegetyczno rekonstrukcyjna w aspekcie opis-wyjaśnienie głównego traktatumetafizycznego Suáreza, jakim jest Disputationes metaphysicae, a także innych, m.in. Commentaria una cum quaestionibus inlibros Aristotelis.Przeprowadzona analiza ukazuje, jak należy rozumieć teorię bytu realnego i myślnego na płaszczyźnie wiedzy metafizycznej, a zarazem zmierzała do ukazania nowej, filozoficzno-teologicznej perspektywy interpretowania.Każde zatem z zagadnień opisanych w książce stanowi obraz teorii bytów, które tworzą podstawową przestrzeń epistemologiczną. Kompleksowa eksplikacja wszystkich kontekstów (metafizycznych, logicznych, semiotycznych, teologicznych, doktrynalnych) pozwoliła na adekwatne usytuowanie tych teorii w obszarze naczelnych założeń metafizyki F. Suáreza. Suárezjańskie połączenie teologii z metafizyką w zwarty system pojęć ontologii bytu realnego i myślnego – koherentny pod względem merytorycznym, gdzie przedmiotem metafizyki jest “ens inquantum ens reale”, a ściślej “istota” (essentia) uprzedmiotowione pojęcie “bytu”, a teologii “Bóg” (pojęty w metafizyce w aspekcie zasad transcendentalnych), kres ludzkiego poznania – pozwala na opisanie metafizyki Suáreza jako swoistej “Onto-Teo-Logii”, w której centrum między bytem świata a intelektem człowieka stoi teoria istnienia Absolutu.