Ochrona dziecka poczętego w polskim prawie karnym

Wiek XX był czasem wielkich przemian - nie tylko naukowych i technologicznych, ale nade wszystko kulturowych, społecznych i politycznych. Zasadnie nazywany może być wiekiem przemian cywilizacyjnych. Przemiany te objęły także same podstawy ludzkiego bytu - zmieniło się bowiem widzenie człowieka, jego praw tak przyrodzonych, jak i wolności oraz praw obywatelskich, politycznych; uległa zmianie jego pozycja we wspólnocie państwowej i miejsce w społeczności międzynarodowej. Wiek XX pozostanie z pewnością wiekiem walki o prawa człowieka i to zarówno o ich katalog, środki ochrony, jak i o samą koncepcję tych praw. Społeczność międzynarodowa, a także państwa demokratyczne za podstawowe i pierwsze wśród praw człowieka uznały prawo do życia, przyjmując na siebie powinność jego ochrony. Wśród środków ochrony tego prawa istotne znaczenie ma prawo stanowione, w nim zaś szczególną rolę ma do spełnienia prawo karne. To ono zakazywać powinno wszelkich zamachów na życie człowieka. W ten sposób prawo karne, wysyłając przekazy o normach zakazujących naruszania prawa do życia i grożąc karą na wypadek nieposłuszeństwa tym zakazom, oddziałuje na zachowania człowieka tak, by skłonić go do respektowania normy nie zabijaj.