W książce zostały przedstawione najważniejsze problemy autofikcji -formy, która rozwija się z powodzeniem na obrzeżach autobiografii od końca lat 70. ubiegłego wieku. Autor analizuje etapy rozwoju refleksji na temat autofikcji oraz omawia podstawowe teorie autofikcji (Doubrovsky, Lecarme, Colonna, Forest, Genette, Gasparini, etc.). Kolejne rozdziały mają charakter ilustracyjno-analityczny i dotyczą konkretnych realizacji autofikcyjnych. Przedstawiona została twórczość autora Syna Serge'a Doubrovsky'ego oraz problematyka Nowej Autobiografii na przykładzie twórczości A. Robbie-Grilleta, a także dzieła Annie Ernaux, autorki opowieści transpersonainych. Monografię zamyka oryginalny projekt o charakterze autofikcyjnym Claude'a Mauriaca, zrealizowany w postaci montażu notek dziennikowych pt. Czas nieruchomy.