Wiek IV n.e. Był czasem przełomu religii, polityce i sytuacji społecznej. Wówczas powstawały arcydzieła historiografii, teksty niejednokrotnie kontrowersyjne, ale bogactwem przesłania promieniujące ponad swój czas. Do takich utworów należy Kronika Euzebiusza z Cezarei. Dzieło jest pierwszym tekstem historiografii chrześcijańskiej, które w sposób całościowy ujmuje dzieje w perspektywy eschatologicznej. Biskup z Cezarei odrzucił w nim ograniczenia obecne w historiozoficznej refleksji chrześcijan pierwszych stuleci, a jednocześnie zachował wysokie standardy krytyki źródłowej, będącej dorobkiem historiografii klasycznej.