O dobro wspólne Szkice z katolicyzmu społecznego

Problematyka tej publikacji dotyczy materii ważkiej, lecz w ostatnim czasie spychanej na margines refleksji (nie mówiąc już o praktyce) społecznej, jako z istoty rzeczy niewygodnej dla zwolenników prostej dychotomii: liberalizm – socjalizm. W tym podziale zwolennicy pierwszego stanowiska każde twierdzenie odstające „na milimetr” od dogmatu „niewidzialnej ręki” rynku nazbyt pochopnie skłonni są określać jako socjalistyczne, zwolennicy z kolei drugiego zazdrośnie strzegą swojego samozwańczego monopolu na „wrażliwość społeczną”. W jednym i drugim zaś wypadku samo istnienie katolickiej nauki społecznej jawi się jako „skandaliczna” uzurpacja przez Kościół prawa do wypowiadania się o kwestiach społecznych, zamiast trzymania się przysłowiowo „kruchcianych”. […] Autor daje wiele dowodów kompetencji w poruszonej problematyce i z pewnością należy do (niezbyt licznego) grona znawców katolicyzmu społecznego w kręgu polskich naukowców.
Z recenzji prof. Jacka Bartyzela
Książka Rafała Łętochy jest tekstem, który czyta się dobrze i przyswaja łatwo. Dlatego może spełniać rolę dydaktyczną nie tylko dla studentów, ale i dla szerokiego kręgu czytelników mających ambicje zrozumieć coś z tego, co się wokół nas dzieje, i według jakich reguł toczy się życie społeczne.
Książka w sposób dyskretny propaguje taki sposób myślenia o ludzkiej wytwórczości i układach stosunków z nią związanych, który pokrywa się z założeniami personalizmu, odnosząc się sceptycznie do „panekonomizmu” zataczającego w XX i XXI wieku coraz to szersze kręgi.
Z recenzji prof. Bogumiła Grotta