Opinia na temat książki Nieznajoma z portretu

Dziwne losy obrazu jako baza do burzliwej sagi rodzinnej - coś takiego zrobiła francuska pisarka Camille de Peretti w “Nieznajomej z portretu”, pierwszej jej książce, jaka została przetłumaczona na polski. Warto też od razu wspomnieć, iż Gustav Klimt, o którego obrazie mowa, na pewno byłoby zadowolony z naszego pięknego wydania w twardej oprawie ze złoceniami… Bo te wydanie w serii butikowej doskonale oddaje charakter powieści - nawiązuje do dawnych wydań książek, tak samo jak “Nieznajoma z portretu” nawiązuje do kiedyś powstających powieści. Jej akcja rozłożona jest na cały XX wiek, a pierwsze rozdziały przedstawiają czwórkę bohaterów, których punktu łączenia i osadzenia w konkretnym czasie musimy się domyślać. I już to jest niezwykłą zabawą - autorka świetnie oddała tło historyczne, w którym czuć jej wiedzę, ale jest na tyle nienachalne, że chwilę potrwa, zanim jesteśmy faktycznie w stanie każdą z opowieści osadzić w linii czasu (o ile nie przeczytamy wcześniej opisu wydawcy;) ). Jej bohaterowie to postacie z różnych klas społecznych i o różnych pragnieniach, mający swoje ambicje, ale równocześnie pozostający pod wpływem losu, tej wielkiej machiny wszechświata, która tak lubi naśmiewać się z naszych planów. To opowieść o miłości, obsesji, a nawet zbrodni, pisana językiem zachwycającym w prostocie, a równocześnie chwilami przyjemnie lirycznym. Sama podczas lektury miałam wrażenie, że czytam coś, co powstało lata temu, gdzieś w czasach Jane Austen bądź chwilę później, co było naprawdę miłą odmianą przy wszystkich tych skomplikowanych, dosadnych współczesnych powieściach.