Nieproszona miłość

Przyjmijmy że jest to literackie wyzwanie, które Harlequin rzucił swoim czytelnikom.
Pani Webster wyraźnie nie radzi sobie ze skomplikowaną fabułą, stąd dość szybko zaczyna zawiewać nudą.
Wyzwanie pierwsze: Wytrwać w lekturze i nie zasnąć.
"Nieproszona miłość" może się podobać. Ma w sobie "coś" czym kupuje sobie sympatię, ale halo! Pani tłumacz! Język polski ma swoją gramatykę i reguły, których należy się trzymać. Pechowo dla czytelnika w tej pozycji HR rażą błędy stylistyczne, gramatyczne, również błąd ortograficzny. Bardzo mi to psuło wrażenia w czytaniu a "się" zgrzytało w zębach. Kto czytał, ten wie. Wie również, kto podpisał się pod tłumaczeniem i postara się zapamiętać.
Wyzwanie drugie: Bez warczenia i rzucania kamieniem przyswoić treść, którą tłumacz i korektor potraktowali z lekceważeniem.
Podsumowując: Dziełko samo sobie dość przyjemne, jest bardzo prościutkie i raczej z tych słabszych niż przeciętne. Ale mogłoby wyglądać lepiej, gdyby tłumacz przyłożył się bardziej.