Opinia na temat książki Nienawidzę, że cię kocham

Lubicie motyw enemies to lovers? Ja tak i między innymi dlatego polubiłam książki Ali Hazelwood. Jestem ogromną fanką „The love hypotesis” i „Love on the brain”, stąd byłam więcej niż pewna, że pokocham również zbiór nowelek ze świata STEM. Niestety po lekturze „Nienawidzę, że cię kocham” poczułam lekkie rozczarowanie.

Książka opowiada o trzech przyjaciółkach Mary, Sadie i Hannah – każda z nich spełnia się w różnych dziedzinach nauki, gorzej jednak u nich ze sprawami sercowymi. Dziewczyny próbują odnaleźć się w swoich uczuciach, gdy zaczynają rozumieć, że nienawistne emocje jakie żywią do swoich przystojnych nemezis przeradzają się w coś całkiem innego.

Styl Ali Hazelwood jest lekki, a jej historie zabawne, oddzielnie każda z nowelek była okej, jednak czytanie ich jedna po drugiej było nużące. Wszystkie opowiadania zbudowane są na tym samym motywie, a bohaterowie różnią się jedynie wykonywaną profesją – drobne kobietki z charakterem, zakochują się w przystojnych, wysokich i umięśnionych współlokatorach/współpracownikach. Nawet sceny erotyczne, których broniłam w poprzednich książkach autorki tutaj nie bardzo się obroniły. Mam wrażenie, że Ali próbuje odczarować ten książkowy, wyidealizowany seks i pokazać, że jego niezręczność to coś normalnego. Sama nie wiem, czy przy nowelkach wybór słownictwa jakiego przy tym używała już mi przeszkadzał, czy to po prostu fakt, że języku polskim mamy problem z opisywaniem takich scen – są albo zbyt wybujałe, albo zbyt wulgarne.

Mimo wszystko nie skreślam twórczości Hazelwood, wolę ją po prostu w dłuższych historiach, gdzie sięgnięcie raz na jakiś czas po znany motyw jest czymś przyjemnym, a nie zbyt powtarzalnym.

Współpraca reklamowa @youandyabooks