Opinia na temat książki Niełatwo mnie zabić

Lubicie czytać fabularyzowane biografie? Jeśli tak, to koniecznie przeczytajcie “Niełatwo mnie zabić. Opowieść o Joannie Chmielewskiej”. I tu od razu info dla tych, którzy będą pisać, że łeee eee nie wiem, kto to jest, nawet nie ruszam: do przeczytanie tej książki wymagana jest zerowa wiedza na temat głównej bohaterki, wszystkiego dowiecie się po prostu czytając

Joanna Chmielewska, kobieta dynamiczna, ekspresyjna, szalona (w pozytywnym znaczeniu), zabawna, z głową pełną zwariowanych pomysłów. Jej życie to kopalnia pomysłów na książkę. Chmielewska nie próżnowała i czerpiąc z własnych doświadczeń pisała niepowtarzalne kryminały. Jej twórczość opierała się na błyskotliwym humorze i świetnej fabule. W końcu najlepsze scenariusze pisze życie.

Joanna Chmielewska była wyjątkową kobietą, dlatego też należała jej się wyjątkowa biografia. Katarzyna Droga sfabularyzowała życie autorki tworząc historię, która przypadnie do gustu nawet tym, którzy nigdy o twórczości Chmielewskiej nawet nie słyszeli.

Styl i język, jakim pisze Katarzyna Droga idealnie odzwierciedlają niepokorną duszę Chmielewskiej, jej sposób bycia i energię. Z kolei klimat komunistycznej Polski doskonale został oddany w tej książce i świetnie współgra z główną bohaterką, która potrafiła radzić sobie w każdej sytuacji, nie patrząc na okoliczności, a każdą przeszkodę pokonywała bez mrugnięcia okiem.

Ta książka zaciekawia i pochłania bez reszty. Życie Joanny, a właściwie to Irki było tak barwne, że zasługiwało na spisanie go. Świetnie, że ta biografia ma właśnie taką formę – dobrej obyczajówki z przygodami na drugim planie. W tej książce znajdą się miłości, zdrady, prawdziwe przyjaźnie, absurdalne sytuacje, telefony od nieznajomego, czy ludzie znikający bez śladu. A wszystko zaczęło się od pewnej wróżby…

Koniecznie przeczytajcie tę książkę, to będzie rewelacyjnie spędzony czas w towarzystwie nieszablonowej postaci i dobrego, błyskotliwego humoru.