Nie wszyscy muszą cię lubić

Wiele cennych rzeczy się dowiedziałem, że nie wszyscy muszą nas lubić. Nie jesteśmy zupami pomidorowymi, by nas lubić. Wystarczy, że jako ludzie będziemy się szanować i dogadywać z ludźmi, których na co dzień spotykamy.

„Nie wszyscy muszą cię lubić” Susie Moore (recenzja)




Życie Susie Moore nie rozpieszczało, ani jej matki cierpiącej na depresję, ani ojca uzależnionego od narkotyków. Tym bardziej zaskakujące jest to, że przetrwała to wszystko, nie załamała się i odniosła sukces. To nie będzie dobra lektura dla osób w głębokim kryzysie, ani dla tych, którzy nierozsądnie rzucą się w pogoń za marzeniami i sukcesami nie bacząc na okoliczności. Dla pozostałych będzie dobra, wyniosą z niej przynajmniej optymizm i taki kop do walki o siebie. Jest to dobry motywator dodający skrzydeł (byle za bardzo nie odlecieć), sprzyjający zastanowieniu się co mogę, czy ja tak mogę, czy mam potrzebne cechy, i wyciąganiu wniosków.



Rady, których udziela Susie Moore są uniwersalne, zwyczajnie wydaje się to tak proste, a jednak zapominamy by lubić siebie, szczególnie wtedy, gdy to nie sukces a porażka jest naszym udziałem. I naszym drugim, jak to się mówi, imieniem. Nawet wtedy nie warto myśleć o sobie źle.



Autorka uczy nas jak nie przejmować się opiniami innych. Zbyt często uzależniamy własne szczęście od tego co inni o nas myślą. Susie uświadamia nam, że tak nie musi być. I że najczęściej porażka nie jest dla nas tak dotkliwa jak nasze skoncentrowanie się na tym co myślą inni na nasz temat. A także, że najczęściej nikt nie zwraca na nas takiej uwagi, nikt nie patrzy, a my musimy wyluzować i po prostu żyć. Nikt za nas nie będzie szczęśliwy. Nie musimy...