Opinia na temat książki Nie sposób zapomnieć

"Starzy przyjaciele mieli w sobie to coś - tę szczególną nić porozumienia, której nigdy tak do końca nie udaje się osiągnąć z tymi, których spotkało się później. Ludzie, którzy poznają cię w momencie, kiedy sama jeszcze się siebie uczysz, mają najbardziej uczciwy obraz."
Z chwilą, gdy wybrzmiały ostatnie słowa testamentu, notariuszka spogląda w zszokowane twarze piątki osób, których życie właśnie uległo zmianie. Jej wzrok zatrzymuje się na drobnej dziewczynie, która dopiero wkroczyła w dorosłość, a już teraz musi poradzić sobie ze stratą ukochanej mamy. Smutek czai się również w oczach czwórki przyjaciół, dla których śmierć Angie była ciosem w serce. Jej ostatnia wola zaskakuje wszystkich "wiem, że zostawiam ją w dobrych rękach." Od tej pory, każdy z nich będzie miał swoje zadanie, by wesprzeć dziewczynę w jej życiowej drodze, a przy okazji pozwoli im odkryć to, co najważniejsze...
"Na karuzeli życia mamy tylko jedno okrązenie."
Zaskakująca, poruszająca, niezwykła, długo mogłabym wymieniać i rozpływać się nad walorami powieści, a i tak nie oddają w pełni emocji, które we mnie stopniowo narastały. Już sam początek w którym poznajemy treść testamentu sprawił, że z zaciekawieniem czekałam jak potoczą się losy tak różnych, a w pewien sposób związanych ze sobą ludzi. Jednak autorka wprowadza nas w głąb alei wspomnień, gdzie w pewnym akademiku zrodziła się prawdziwa przyjaźń, oparta na szczerości i zaufaniu. Przyjaźń, która pomimo upływu lat trwa nieprzerwanie, nie tylko w tych dobrych chwilach, ale przede wszystkim, wzmacniając w najgorszych momentach, gdy opadamy z sił, lub po prostu się gubimy.
Z każdą stroną coraz mocniej przywiązywałam się do bohaterów, obserwując ich przemianę na przestrzeni lat, a także rozterki i niepewność, błędne decyzje.
To opowieść, która nie tylko skradnie Wasze serca, ale poruszy i napełni je ciepłem. Pełna życiowych doświadczeń, wskazówek, skłoni do niejednej refleksji.
Szczerze polecam.