Recenzje książki "Nie ma kto pisać do pułkownika"

Krótkie i bez ceregieli. Wprost do celu. Portret pułkownika i jego żony po klęsce rewolucji. Portret nędzarzy, choć dumnych, ale wciąż nędzarzy. Opis losu przegranych, którzy żyją w oparach sentymentów i nadziei. Inni mieszkańcy miasteczka też w nich żyją, gdzieś tam jakieś ogniki rewolucji się jeszcze tlą w postaci tajnych listów itd. Ale Garcia ... Recenzja książki Nie ma kto pisać do pułkownika

@DZIKA_BESTIA × 15