Nie każdy umiał się przewrócić

Książeczka dla dzieci oczywiście. Oraz (niektórych) dorosłych. Książeczka, która przez swój absurdalny humor leczy smutek. Ale także opowiada o codziennej wędrówce przez życie, o stawianiu sobie realistycznych celów. O przyjaźni. O życzliwości. Dowiemy się z niej, jak czuje się pająk, który bojąc się, że mucha nigdy do niego nie wróci zrobił małą dziurkę w swojej sieci, przez którą przelatywała nie tylko owa mucha, ale także trzmiel, jaskółka, a nawet zaskoczony umiejętnością latania, słoń. No właśnie, słoń, który nieustannie i boleśnie spadał z czubków drzew, a pewnego razu roztopił się z gorąca więc wiewiórka zbudowała tamę by nie wpłynął do rzeki…Przeczytamy również o mrówce, której dolega wszystko; o ślimaku, będącym wszechświatem; o pewnym pudełku, w którym przechowuje się niektóre zdarzenia, ale może z niego także wyskoczyć słońce…Oraz wiele innych urokliwych historii – na poprawę humoru. Na uśmiech. No i dodatkowy atut: rozsmakowałam się w ilustracjach Ewy Stiasny:).

Rewelacyjne króciuteńkie opowiadanka w których surrealizm miesza się z najwyższej klasy filozofowaniem i stawianiem jak najbardziej poważnych pytań. Nastrój i relacje między zwierzątkami nie do porównania z niczym. Do wielokrotnego czytania w każdym wieku, nie tylko dla dzieci.

Opinia i cytat także na: http://abdita.booklikes.com/post/1042788/jeszcze-w-nastroju-listopadowym