Nazywam się Vicky

Plotki po potańcówce szybko się rozniosły, mieszkańcom wydaje się, że wiedzą wszystko o Klarze Victorii. Astri zamartwia się, że córka jest nękana i prosi Tronda, by jej pomógł. Jednak okazuje się to trudne i bolesne. Tego lata wszystko się zmienia. Na górskim pastwisku, w pobliżu tajemniczego stawu, Klara Victoria odnajduje samą siebie - staje się Vicky. Tajemnice, które skrywa, są mroczne i nie wróżą niczego dobrego. Jednak Vicky ma wielką ochotę na życie i na miłość. W jej kierunku zewsząd wyciągają się ręce. Ktoś szepcze, ktoś ją mami: - Chodź, Vicky, jesteś z nami, jesteś jedną z nas. I rzeczywiście. Jest jedną z nich. Jest z nimi, jednak całkiem sama, a cienie skradają się ku niej i chcą ją pochwycić. Jest sama. Tylko ona i ciemność, strach, bezsilność...