Nauczanie historii w szkołach podstawowych w Polsce w latach 1944-1989

Celem książki jest ukazanie organizacyjnych i ideologiczno-politycznych warunków, w jakich nauczano historii w szkołach podstawowych w okresie funkcjonowania ustroju socjalistycznego w Polsce. Zakres chronologiczny rozprawy pokrywa się z wydarzeniami zapoczątkowanymi narzuceniem nowego ustroju społeczno-politycznego w Polsce w lipcu 1944 r., a zakończonymi jego upadkiem w 1989 r. Do warunków organizacyjnych pracy nauczycieli zaliczano umiejscowienie nauczania historii w planie pracy szkoły podstawowej wraz z przydziałem określonej liczby godzin oraz zawartość obowiązujących programów i podręczników do historii. Do warunków ideologiczno-politycznych zaliczono, postawione przez władze partyjno-państwowe, cele nauczania historii, a także całe otoczenie ideologiczno-polityczne pracy nauczycieli w postaci dodatkowych obowiązków nakładanych przez władze oraz poglądy pedagogów, dydaktyków i przedstawicieli władz na temat roli historii w propagowaniu socjalistycznego modelu wychowania i zasad ideologii marksistowsko-leninowskiej, które pojawiły się w publikacjach przeznaczonych dla nauczycieli. Powyższe zagadnienia badane były pod kątem zaleceń, nakazów i obowiązków nakładanych przez władze na szkoły podstawowe i nauczycieli oraz pod kątem poglądów głoszonych przez pedagogów, dydaktyków i przedstawicieli władz.