"Nie ma ziemi, która poznałaby lepiej wszystkie wyżyny i niezbadane głębiny ludzkiej duszy". Theodor Kröger o syberyjskiej tajdze. Po niekończącej się tułaczce przez Syberię, Kröger dociera do ukrytej w tajdze, małej wioski Zabytoje. Tam z niewyjaśnionego powodu zostaje zwolniony. Przez kolejne lata ze zdemoralizowanej i niszczejącej wioski próbuje uczynić godną człowieka osadę. Rewolucja bolszewicka nie zatrzymuje się na granicy wioski Zabytoje. Kröger musi się przebijać na Zachód przez tereny zajęte przez wroga. Natasza to w dużej mierze jego wspomnienia z pierwszych lat po tej ucieczce. To też opowieść o miłości, bez której nie ma nadziei na lepsze jutro...