Doświadczając pierwszych przeczuć niezgłębionej zagadkowości otaczającego świata i własnego w nim istnienia, dzieci zaczynają rozmyślać o Bogu, kosmosie i zadawać pytania. Są to pytania pozornie naiwne i błahe, które zdradzają w istocie głęboką refleksję dotyczącą problemów fundamentalnych. Jak my, dorośli, reagujemy na te pytania? Czy traktujemy je tak, jak na to zasługują, czy też odpowiadamy niecierpliwie "nie pytaj tyle" albo "nie rozumiesz tego jeszcze"? Hans-Ludwig Freese, który uważa, że pytania wprawiają procesy myślenia w ruch, podczas gdy odpowiedzi prowadzą do ich uśpienia, przytacza w swojej książce wiele przykładów filozofowania z dziećmi, wskazując przy tym na zdumiewające podobieństwo wniosków, do jakich dochodzą dzieci, z poglądami największych filozofów. Autor wyczerpująco przedstawia znaczenie pytań dziecięcych z punktu widzenia psychologii rozwojowej oraz cechy dziecięcego myślenia na różnych stopniach rozwoju człowieka. Książka stanowi pomoc dla dorosłych, którzy chcieliby przeżyć intelektualną przygodę, jaką jest dyskurs w dziećmi na tematy filozoficzne. Ostatnia część książki zawiera praktyczne wskazówki ułatwiające realizację tego zamierzenia. (z książki) Dlaczego małe dzieci zadają tyle pytań? Dlaczego są to tak trudne pytania? Odpowiedź brzmi - bo dzieci są filozofami, a sama filozofia nie jest sztywną nauką tylko dla dorosłych. Próbuje ona raczej odpowiadać na pytania bardzo podobne do tych, które zadają dzieci. A skoro tak, to czemu nie dopuścić dzieci do filozofowania? Autor książki w przystępny i ciekawy sposób omawia dziecięce upodobanie do snucia filozoficznych rozważań, zwracając uwagę na konieczność poszanowania tych skłonności. Przedstawia też propozycje metod pogłębiania i rozwijania metafizycznej refleksji u dzieci, a także pozytywne skutki, jakie z sobą niesie. (od redaktora)