Jadwiga Kowalikowa, profesor polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, z długim stażem nauczyciela-praktyka i metodyka, pisze o nauczycielu, o jego przygotowaniu do zawodu oraz o ustawicznej, niekończącej się potrzebie doskonalenia się w wybranej profesji. Motywem przewodnim książki, pojawiającym się niemal w każdym szkicu, jest dyskretne przypominanie, że polonista, ktory decyduje się na pracę pedagogiczną, jednocześnie godzi się na konieczność nie tylko stałego podnoszenia swoich kwalifikacji zawodowych, ale i własnego rozwoju intelektualnego. Książka jest przeznaczona zarowno dla nauczycieli akademickich, jak i przyszłych i obcecnych nauczycieli polonistow.