Napisy końcowe

Bardzo ciężko jest napisać o czym jest ta książka. Opisuje ona dosłownie kawałek życia Steve'a i jego trudności życia jako osoby na wózku. Jest też Daniel, który opiekuje się mężczyzną. Daniel jest jego kończynami. Poznajemy także Teresę, która całkowitym przypadkiem zmienia życie mężczyznom i pomaga im w codziennych trudnościach życia. Widzimy jak życie potrafi być delikatne i zmienne. Tej książki nie da się przewidzieć. Wydarzenia iście życiowe pokazują nam jak bardzo realna jest ta pozycja.

To nie jest typowa książka po którą się sięga. To krótka historia o życiu, jego trudach i kruchości. Trójka bohaterów pokazuje nam, że niczego nie możemy się spodziewać. Jak łatwo stracić to, co mamy za pewnik. Cała książka owiana jest pewnego rodzaju mrokiem. Czytając nie odczuwałam żadnych emocji. Co było bardzo ciekawe. Czytałam ją niczym kartkę z pamiętnika czy wspomnienia. Jednak cały czas czuło się mroczny charakter książki. Nie jest za długa, jednak widząc że każde słowo zostało po coś napisane. Nie odczuwa się potrzeby poznania dalszej części historii. Jak i również nie narzeka się, iż jest ona za długa i pełna niepotrzebnych fragmentów. Jest taka, jaka ma być. Jest to bardzo mocna książka. Autor nie oszczędza nam opisów życia człowieka przykutego do wózka, który nie może się ruszyć. Myślę, że dawno nie czytaliście takiej historii. Oceniam ją na 7,5/10. Jeżeli chcecie przeczytać książkę, która nie będzie się z wami pieścić tylko pokaże i te najlepsze, ale i najgors...