Naczelne z Park Avenue

Hmmm, dziwne zestawienie - małpy naczelne i prestiżowy adres na Górnym Manhattanie. To właśnie (i opis okładkowy) skłoniło mnie do przeczytania tej relacji z czegoś przypominającego antropologiczny eksperyment uczestniczący, gdzie badacz wtapia się w badaną społeczność. W tym przypadku autorka przeprowadziła się z jednej części Manhattanu do drugiej, bardziej bogatej i rządzącej się swoimi unikalnymi prawami.

Złośliwa część mojej natury liczyła na to, że się popastwię nad głupimi mamuśkami z NY, dla których ważny jest przede wszystkim wygląd, bogaty i wpływowy mąż, szpilki od tego Lubutena i torebki te okropne brązowe Lui-Vitona, nie mówiąc o botoksie, silikonie, ciągłych zakupach - miałam nadzieję poczytać o bogatych pustakach.

Oczywiście świat mieszkanek Górnego Manhattanu ma więcej odcieni, a życie nie sprowadza się tylko do pieniędzy. Jego sensem jest zapewnienie sobie i utrzymanie wysokiej pozycji w stadzie. Wszystko, co powyżej służy jednemu celowi i trudno się dziwić naczelnym. Znalazły się w stadzie, które tak właśnie funkcjonuje. Dla mnie życie w ciągłym tak ogromnym napięciu i permanentnym wyścigu do coraz większego prestiżu byłoby trudne do zniesienia. Ale ja nie jestem samica alfa, jestem gdzieś ze środka alfabetu.

Ujęcie antropologiczne podobało mi się bardzo i zaczęłam się zastanawiać nad regułami mojego stada. Co można, co jest zabronione, jak i kto kogo iska, jakie są symbole statusu.

Podsumowując to całkiem niegłupi obra...