Na skraju raju

Wykształcony inżynier z wrodzonym talentem pisarskim, autor książek reportażowych z Angoli, od czasów młodości zajmuje się też pisaniem fraszek.

Jak wiemy, twórców nie sieje się na urodzajnej ziemi świętokrzyskiej, z weną twórczą trzeba się urodzić. U pana Józefa bywają też fraszki filozoficzne i erotyczne. Fraszka jest też odmianą epigramatu, a epigramat, to utwór wierszowany o zwięzłej, skondensowanej treści, esencjonalny, przeważnie mający charakter satyryczny. Dawniejsza, tak jak i współczesna fraszka, operuje dowcipem sytuacyjnym i bywa ponadczasowa. Opiera się na dowcipie językowym przekornego obserwatora mowy potocznej i prasowych (medialnych) stylach językowych, w których dominują absurdy polityczne i marazm społeczeństwa uwikłanego w pajęczynie kłamstw. Fraszki są sztuką poetyckich zmagań z przywarami ludzi na świecznikach, z codziennym życiem. Autor swoją oryginalnością i wnikliwymi dowcipami rozjaśnia czytelnikom skostniałą frazeologię wyspecjalizowanych stylów językowych. Fraszki posiadają formę wartości artystycznej.

Trafnie strzelają w dziesiątkę na tarczy współczesnych skrajności rzeczy pospolitych i obyczajowości. Fraszki są czytane, a nawet recytowane z pamięci w rodzinach i towarzyskich biesiadach.