Myślące serce to zbiór listów, które Etty Hillesum napisała do przyjaciół w latach 1942 i 1943 przebywając w obozie w Westerbork. Baraki i błoto, nędza, choroby, ciasnota, strach i hałas to główne składniki obozu przejściowego dla ponad 100 000 Holendrów żydowskiego pochodzenia wywożonych do Polski i Niemiec na śmierć. Etty spędziła w nim ostatnie miesiące życia. Pracowała w tamtejszym szpitalu i pomagała ludziom. Na przekór wszystkiemu potrafiła znaleźć czas na pisanie pamiętnika i listów. Jej korespondencję można uznać za pomnik wystawiony obozowej egzystencji. Poza głęboką treścią ma też ogromną wartość literacką.