Opinia na temat książki Mroczne sekrety

Kryminał, sensacja, czy thriller? Podobno thriller domestic noir (całe życie się czegoś uczę!), ale jak tu taki thriller zestawić z porządnym kryminałem, śledztwem, detektywem, morderstwem, czy sensacyjną akcją. Normalnie byłoby to dla mnie nieistotne, ale halo, halo, tym razem to nie przelewki: książka jest nominowana w plebiscycie na najlepszy kryminał - thriller i do mnie to nie przemawia, że domestic… W mojej głowie pozostanie obyczajówką podejmującą dużo patologicznych wątków, zmieszaną sprytnie z erotykiem i kryminalnym drobiażdżkiem w finale.
I właśnie jako powieść obyczajową będę ją oceniać. Całkiem niezłą powieść zresztą, Doceniam poruszaną problematykę i fakt, że podobno opowieść zainspirowana jest prawdziwymi wydarzeniami. Niestety bez sympatycznych bohaterów (ani jednego nie uświadczysz), za to każdy wyłazi ze skóry, by czynić bliźniemu coś niemiłego. Matka córce, córka matce, mąż żonie, żona eksmężowi, kochanka żonie oblubieńca, ksiądz, sportowiec, policjant, kim by nie był - produkuje zło.
Kogo tu do licha polubić? Komu kibicować? Nie chciałabym żyć w takim jednowymiarowym, pełnym zła świecie, więc i czytanie o nim wielkiej przyjemności mi nie sprawiało. Żeby choć jedna miła memu sercu postać!
Ale czytało się szybko i łatwo, czasem tylko brew unosiła się z niedowierzania. Epizod gonił epizod i coraz to nowym tematem poganiał, można się było pogubić. Ale okazało się, że każdy wątek był po coś, a wszystko się pięknie w finale połączyło, choć wcale w to nie wierzyłam.
Dla mnie książka ani zła, ani rewelacyjna, ot - taka sobie. Na pewno nie na finał plebiscytu na najlepszą książkę roku, gdzie moim zdaniem powinny trafić tylko pozycje wybitne. A może mamy zapaść literacką i lepszych nie było? Strach pomyśleć.