W zamieszczonych szkicach autorka opisuje kilka wariantów języka publicznego, analizuje mowę obrończą Józefa Oleksego, język polskiej prawicy i lewicy, tytuły "Gazety Wyborczej", język Tadeusza Rydzyka i rytuały językowe Radia Maryja. Pokazuje, jak złożonym procesem jest polska transformacja po 1989 roku widziana od strony języka publicznego, w jakim stopniu zakorzenione w przeszłości użycia języka adaptują się do wymogów nowej rzeczywistości. Książka pomaga zrozumieć sens i kierunek rozwoju i ewolucji mowy publicznej.