Morderca w mojej głowie #1

Klasyczna manga, która przerzuca lęki osobowościowe na karb makabrycznej przeszłości. Eji, to syn seryjnego mordercy, który zdobywa pannę na wydaniu, choć jest nieśmiałym prawiczkiem. Spełniony mokry sen, trochę makabry, czarnego humoru i otrzymujemy rozrywkowy program do kawy. Potraktowane na wpół z przymrużeniem oka, ale ciężko uwierzyć w tę historię. Postacie mało elastyczne, lekko sztampowe oraz pozbawione charakteru. Młodzieżowe podejście do rozdwojenia jaźni, czyli standardowo zachęcił opis czy okładka, a potem sztubacka komitywa z B-klasowym scenariuszem. Może skuszę się na drugi tom, jak nie będę oczekiwał więcej, niż otrzymałem.

Eiji wydaje się zwyczajnym studentem próbującym znaleźć swoją pierwszą dziewczynę. Niestety większość osób na uniwersytecie zna jego tajemnicę - jest synem seryjnego mordercy, który zginął 15 lat temu. Pewnego ranka budzi się koło pięknej dziewczyny i odkrywa, że nie pamięta nic z ostatnich 3 dni. Gdy sytuacja się powtarza, chłopak zaczyna mieć bardzo złe przeczucia.
Bardzo podoba mi się pomysł na fabułę, luki w pamięci, próby odkrycia co się w tym czasie działo a w tle brutalne morderstwa. Jest tajemniczo, można wymyślać własne teorie, a długość 11 tomów jest na taką opowieść idealna - autor zdąży ją zagmatwać a zarazem nie przeciągnie za bardzo.
Pierwszy tom ma w teorii bardzo dobrą budowę. Zaczyna się spokojnie, komediowo, by z czasem zagęszczać atmosferę i przekazywać coraz gorsze informacje. Niestety głupkowaty humor kompletnie nie jest w moim guście, nie cierpię takich stereotypowych męskich bohaterów myślących tylko o jednym.
Co do reszty postaci - intryguje mnie dziewczyna Eijego. Wydaje się za idealna by była prawdziwa, coś musi się kryć w tym wątku. Oby nie okazała się po prostu jego motywacją by wszystko naprawić tylko stała się pełnoprawną bohaterką.
Kreska jest zarazem plusem jak i największym minusem. Przez większość kadrów jest naprawdę dobra, szczegółowa i realistyczna. Pojawiają się bardzo brutalne sceny, zbrodnie rysownik pokazuje dosadnie, tytuł na pewno nie jest dla wrażliwych czytelników. Z drugiej nie podoba mi się jak przedstawiane ...

Niezły wybieg z zanikiem pamięci - i tak, myślałam, że albo podróż w czasie, albo amnezja, ale to, co wybrał autor, jest całkiem ciekawe. Czy poznam Eijiego Dwa? Trochę mnie to gore zniesmaczyło.