Praca niniejsza poświęcona jest obecności mitów o wygnańcach i tułaczach w twórczości Owidiusza. Rozdział 1 przedstawia mityczne historie wygnańcze, prawne formy wygnania oraz wygnanie samego Nazona. Rozdział 2 poświęcony jest wykorzystaniu mitu tułacza i wygnańca przez innych poetów epoki augustowskiej. Rozdział 3 wypełnia analiza tegoż mitu we wszystkich dziełach Owidiusza. Rozdział 4 ukazuje stworzony przez Sulmończyka w "Tristiach" i "Ex Ponto" mit poety-wygnańca.