Misjonarz

Najpierw poznajemy malarza Francois'a, potem stykamy się z losami ubogiego Henriego, jeszcze dzieciaka, a dalej jest bogato nakreślony wizerunek monsiniora Pierre de Behaine, jezuity, za sprawą którego wszyscy trafiają do Annamu. Wyprawa do Azji w II połowie XVIII wieku musiała być czymś niezwykłym, pomimo odkrycia już tylu lądów i opisania wszystkiego na mapach. Ale ta miała okazać się spektakularna dla zdobycia władzy. Podzielony Annam, zanim stanie się Wietnamem musi przejść krwawą ofiarę w postaci wojny domowej, a to z kolei ma ułatwić przybyszom zdobycie tego czego oczekiwał od nich Ludwik XV - nowych kolonii dla Francji. Pod przykrywką takich wypraw - chrześcijańskich misji - odbywały się zawoalowane wycieczki o znamionach podboju nowych rejonów świata, szczególnie tych bogatych, a jednocześnie osłabionych przez wewnętrzne spory.

Przed czytelnikiem otwierają się nowe rozdziały pachnące przygodą w nowym orientalnym kraju. Tak przynajmniej może się wydawać na początku. Miało być egzotycznie oraz historycznie, a to ze względu na opis osiemnastowiecznego Wietnamu, jak również za pośrednictwem wątku katolickiego, w kulturze azjatyckiej zupełnie do tych nauk nieprzystosowanej. Ale od czego są misjonarze, ze swą wiarą i przychylnością w stosunku do człowieka. I tym wszystkim byłam bardzo zaintrygowana. Ba! Nie wierzyłam, że mogłoby mi się nie spodobać.
Taaak. Wszystko zapowiadało barwną opowieść, tylko dla mnie styl Kien Nguyen okazał się szary w swej prostoc...