W jednej ze swoich najbardziej refleksyjnych książek chrześcijański filozof Peter Kreeft, snuje rozważania na temat znaczenia śmiertelnej choroby na jaką wszyscy chorujemy. Tą chorobą jest śmierć. To jak podchodzimy do śmierci, co czujemy, jak sobie z nią radzimy i jak umieramy, zależy od naszej odpowiedzi na pytanie, czym jest śmierć. Jak mówi Kreeft, „życie albo ma znacznie, albo jest bez znaczenia, a to zależy od tego, czym jest śmierć”.
Kreeft zmierza się z trzema życiowymi, przeplatającymi się nawzajem pytaniami o Życie, o Śmierć i o Boga. Odwołuje się do doświadczeń człowieka, by pomóc czytelnikowi spojrzeć na śmierć jak na „osobę, a nie na jej personifikację”. Ukazuje nam pięć kolejnych obliczy śmierci. Najpierw śmierć jawi się jako nieprzyjaciel, potem jako obcy, następnie jako przyjaciel, matka i na końcu jako ukochany. W czasie odkrywczej wędrówki Kreft przechodzi logicznie i zręcznie od nieprzyjaciela, do ukochanego, zachęcając czytelnika do kontynuowania podróży. Zwraca uwagę na konieczność właściwego zrozumienia tego wielkiego misterium, by móc mądrze żyć.
Książka ta jest nowym wyrażeniem chrześcijańskiej wizji, chrześcijańskiego przesłania. Sensem naszej egzystencji i śmierci jest spełnienie naszego najgłębszego i najczystszego pragnienia: pragnienia uczestnictwa w nieskończonej radości i miłości Boga.
Kreeft zmierza się z trzema życiowymi, przeplatającymi się nawzajem pytaniami o Życie, o Śmierć i o Boga. Odwołuje się do doświadczeń człowieka, by pomóc czytelnikowi spojrzeć na śmierć jak na „osobę, a nie na jej personifikację”. Ukazuje nam pięć kolejnych obliczy śmierci. Najpierw śmierć jawi się jako nieprzyjaciel, potem jako obcy, następnie jako przyjaciel, matka i na końcu jako ukochany. W czasie odkrywczej wędrówki Kreft przechodzi logicznie i zręcznie od nieprzyjaciela, do ukochanego, zachęcając czytelnika do kontynuowania podróży. Zwraca uwagę na konieczność właściwego zrozumienia tego wielkiego misterium, by móc mądrze żyć.
Książka ta jest nowym wyrażeniem chrześcijańskiej wizji, chrześcijańskiego przesłania. Sensem naszej egzystencji i śmierci jest spełnienie naszego najgłębszego i najczystszego pragnienia: pragnienia uczestnictwa w nieskończonej radości i miłości Boga.