Między światami

Rankiem 31 stycznia 2009 roku pracująca w Iranie amerykańska dziennikarka Roxana Saberi została wyciągnięta z domu przez czterech mężczyzn i brutalnie aresztowana. Agenci irańskiego wywiadu oskarżyli ją o szpiegostwo na rzecz Stanów Zjednoczonych. W pokazowym, absurdalnym procesie, który trafił na pierwsze strony gazet całego świata, skazano ją na karę ośmiu lat więzienia. Miała ją odbyć w okrutnym teherańskim więzieniu Evin – miejscu, skąd każdy wychodzi zmaltretowany psychicznie, fizycznie bądź nie wychodzi wcale…

Saberi rozpoczęła brawurową walkę o wolność. W jej sprawie interweniowali Hillary Clinton, Barack Obama, liczne organizacje międzynarodowe, a także tysiące poruszonych jej losem ludzi, którzy niestrudzenie protestowali u irańskich władz przeciwko uwięzieniu dziennikarki.

Między światami to poruszająca i przerażająca historia uwięzienia młodej, niewinnej kobiety w samym środku totalitarnego piekła. To także opowieść o heroicznej walce o sprawiedliwość, godność i respektowanie praw człowieka oraz szczere świadectwo życia w Iranie – kraju fascynujących kontrastów.

Wstrząsająca historia kobiety, która chcąc poznać ojczyznę swojego ojca przyjeżdża do Iranu i zostaje z miejsca oskarżona o szpiegostwo na rzecz Stanów Zjednoczonych.
Skazana na 8 lat więzienie, trafia do miejsca z którego wychodzi się złamanym psychicznie i fizycznie albo wcale.
Rozpoczyna walkę o sprawiedliwość.
Na szczęście nie jest sama. Cały świat stawia się za ni...

Niemal wszyscy czytelnicy oburzają się tym jak została potraktowana autorka książki "Między światami". Mnie zastanawia czemu była tak absurdalnie naiwna i głupia. Rozumiałabym gdyby była wojującą dziennikarką,pełną pasji i zaangażowania,nie zważającą na zagrożenia,dążącą do celu.
W Jej relacji jest za mało autentyzmu,wszystko jest wygładzone,bez szokujących wydarzeń a sama postawa pani Saberi jest dość...nijaka.
Ciągle pchało mi się na usta pytanie: dlaczego i co zostało ukryte? A jeśli tak to po co napisano "Między światami"?
Łamanie praw człowieka,niewola,szykany,poniżanie,bicie i inne cierpienia ,tak wiele się o tym mówi i pisze a nadal zdarzają się każdego dnia.
Głos pani Saberi niczego w tym względzie nie zmienia ani nie pokazuje nowych faktów.
Mało kto ma takie szczęście,że w Jego obronie staje prezydent USA,że zaskakująco sprawnie lawiruje pośród więziennych warunków i w końcu wychodzi na wolność. W moim odczuciu za dużo tutaj medialności niż autentyczności.
Kto ujmie się za tymi,którzy giną bezimiennie?