Książka niniejsza wyrosła z zainteresowań jej autora historią i geografią cywilizacji, ściślej z filozoficznego przedłużenia obu tych dziedzin w sferę poszukiwań praw rządzących dziejami ludzkimi i prawidłowości porządkujących ludzką przestrzeń. Są to sfery historiozofii i geozofii, czyli filozofii dziejów i filozofii przestrzeni przez człowieka organizowanej. W układzie treści książka dzieli się na sześć rozdziałów, obudowanych uwagami wprowadzającymi i podsumowującymi jej wywody. Jest to podział symetryczny, przeznaczający dwa rozdziały na teoretyczne zagadnienia historiozofii i geozofii, dwa inne poświęcający weryfikacji tych teoretycznych przesłanek w odniesieniu do uniwersalnych spraw ludzkiej czasoprzestrzeni, dwa pozostałe natomiast odnosząc do historiozoficznych i geozoficznych problemów polskich.