Mickiewicz wśród krytyków : studia o przemianach i formach romantycznej krytyki w Polsce

Poeta w roli krytyka literackiego znajduje się w sytuacji osobliwej. Współuczestniczy w krytycznoliterackich sporach na nieco innych prawach niż - powiedzmy - zawodowy publicysta. Jeśli posiada pisarski autorytet, wówczas jego wypowiedzi zazwyczaj spotykają się z żywym odbiorem, wywołują dyskusję, trudno przejść wobec nich obojętnie; gdy nie jest pisarzem znanym powszechnie lub przynajmniej cenionym w określonych kręgach środowiska literackiego - może narazić się na zarzut "miłości własnej". W tej książce Mickiewicz występuje w podwójnej roli: jako krytyk oraz jako poeta broniący się przed atakami innych krytyków. Zawarte tu studia ukazują również przemiany krytycznoliterackich strategii w okresie romantyzmu. Co rusz do głosu dochodzą też inni krytycy i poeci uwikłani w estetycznoliteracki dyskurs epoki: Mochnacki, Słowacki, Ropelewski, Krasiński. Przy tym kolejność prezentowanych studiów nie jest przypadkowa. Układają się one w zarys procesu rozwoju krytyki romantycznej w Polsce.