Miasto Krwi

Mam problem z tą książką. We wstępie autor stwierdza, że ,,Miasto krwi’’ jest opowieścią fantasy. Przygotowałam się zatem na dobry debiut, sięgnęłam po kawę i czytałam czekając na pojawienie się dobrej akcji. Później zaś czekałam chociaż na pojawienie się jakiegoś elfa.

Na próżno. Nie doczekałam się.

Ale od początku: akcja ,,Miasta krwi’’ rozkrywa się w XVII wieku, w fikcyjnym mieście Hyruf, którego pierwowzorem był Londyn czasów Cromwella. I pod tym względem, to jest pod względem klimatu świata przedstawionego powieść trzyma poziom mniej więcej do rozdziału zatytułowanego ,,Czerwony parlament’’. Później piękny siedemnastowieczny klimat pryska i do końca nie powraca. Wielka to szkoda.

Głównym bohaterem ,,Miasta krwi’’ jest Mulgih Thadur, chromy młodzieniec o sparaliżowanej połowie twarzy. Jego przygoda z półświatkiem Hyruf zaczyna się, rzec by można, dość klasycznie – bohater wychował się w patologicznej rodzinie, jego ojcem był alkoholik bijący matkę. Pewnego dnia Mulgih postanowił przerwać tą pętlę nieustannej i wciąż narastającej agresji mordując własnego ojca. Wtedy niebywały talent młodego Thadura dostrzegł człowiek o imieniu Garlon.

Od tej pory Mulgih z jakiegoś powodu staje się znanym zabójcą. Napisałam ,,z jakiegoś powodu’’, bo w książce nie zostało wytłumaczone, w jaki sposób nazwisko Thadura stało się w Hyruf tak sławne. Uprzedzam przy tym, że wytłumaczenie, jakoby zabójstwo ojca było tak znaczącym epizodem w życiu tego młodzieńc...