Niniejsza monografia poświęcona została rozważaniom na temat form, znaczeń i tekstotwórczych funkcji wyrażeń, jakie są/mogą być użyte metaforycznie w roli metatekstowej (tytułowe metafory metatekstowe). Budują one warstwę metatekstową, wprowadzając odautorskie komentarze (metatekst), wraz z tekstowym "dictum" współtworząc tekst/komunikat - globalny makroznak o złożonej, wielowarstwowej strukturze. Omawiane tu zjawiska mieszczą się w obszarze szeroko rozumianej relacji "język - myślenie/poznanie - działanie komunikacyjne"; w węższym zaś ujęciu zainteresować mogą zarówno badaczy potencjału języka (jego znaków, znaczeń i sposobów użycia), jak też badaczy tekstu i stylu ("tekst jako struktura i proces; tekst: dyskurs; tekst: kontekst; strategie komunikacyjne jako wyznaczniki stylu/gatunku; relacje nadawczo-odbiorcze wpisane w tekst" itp.) Praca dotyka więc wielu zjawisk i przynosi sporo interesujących obserwacji w każdym z tych obszarów.