Na studiach dziennikarskich i kierunkach pokrewnych, praktycznie na wszystkich uczelniach w Polsce, istnieje w programie ten sam przedmiot, choć występujący pod wieloma nazwami. Najczęściej określa się go jako systemy medialne, systemy komunikowania masowego czasem jako środki masowej informacji lub systemy informacji masowej. W wielu szkołach wyższych studenci studiują współczesne media w Polsce lub na świecie. W ministerialnym minimum programowym przedmiot został rozbity na dwie jednostki -współczesne media na świecie oraz współczesne media w Polsce. Polscy studenci nie są w najlepszej sytuacji, ponieważ badaczy specjalizujących się w zagranicznych systemach medialnych jest w kraju niewielu, a to odbija się na liczbie wydawanych prac. Dodatkową trudnością jest szybko zmieniający się rynek. Dynamika rozwojowa mediów jest tak duża, ze publikacja po roku lub dwu latach dezaktualizuje się i niekiedy ma już tylko historyczną wartość. Autorzy oraz rynek wydawniczy nie nadążają za przemianami na rynku medialnym. O ile można śledzić proces rozwoju mediów w Polsce dzięki specjalistycznej prasie branżowej czy wyspecjalizowanym portalom internetowym, o tyle znacznie trudniej odnotować zmiany dokonujące się w światowej skali. Właściwie od prawie dziesięciu lat w Polsce nie ukazał się żaden podręcznik czy obszerniejsze opracowanie porównawcze dotyczące systemów medialnych na świecie. Publikacja, którą oddajemy do rąk czytelnika, w zamierzeniach autorów ma być podręcznikiem wspierającym nauczycieli akademickich w kształceniu studentów w zakresie mediów masowych i systemów medialnych na świecie. Będzie na pewno pomocna studentom politologu, socjologii i innych kierunków pokrewnych, a także praktykom - dziennikarzom, ludziom zatrudnionym w mediach i badających media.