Marcel i czas

Czas to pojęcie względne i podobnie jest z jego zagospodarowywaniem. To co dla naszych dzieci jest priorytetowe dla nas, dorosłych, bywa, że nie ma zupełnie żadnego znaczenia. Marcel, dziesięcioletni bohater najnowszej książki Emilii Becker, wie o tym najlepiej. Szkoła, liczne zajęcia pozalekcyjne, grafik chłopca aż trzeszczy w szwach. Rodzice od rana do wieczora zajęci pracą są przekonani, że narzucając swojemu dziecku reżim czasowy i ucząc go wykorzystywania każdej wolnej chwili dobrze przygotowują go do „dorosłego” życia. Tymczasem Marcel marzy tylko o jednym, żeby móc spędzić beztroskie chwile z rodzicami. Brakuje mu wspólnych rozmów i zabaw, które już dawno zostały wyparte przez planowanie, niekończące się rozmowy telefoniczne, nadmiar pracy, stres i pośpiech. Chłopiec nie może liczyć nawet na zrozumienie ze strony dziadków. Jedyna osoba, która poświęcała mu swój czas, babcia, zmarła kiedy był jeszcze małym dzieckiem, a dziadek... No cóż, dziadek jest niezwykle poważnym profesorem, który choć powinien już przejść na emeryturę to wciąż pracuje, a jego terminarz nadal zapełniony jest spotkaniami. Oboje, dziadek i wnuczek, są dla siebie zupełnie obcymi osobami. Tymczasem przewrotny los postanowił spłatać im figla. Marcel ostatnie dwa tygodnie wakacji musi spędzić u dziadka. Żaden z nich nie cieszy się z takiego obrotu sprawy. Dziadek nie ma pojęcia co miałby robić z dzieckiem, a chłopiec jest święcie przekonany, że przed nim najgorsze dwa tygodnie. Nieoczekiwanie z pom...