Wydanie II, poprawione i poszerzone Mankamenty towarzyszące demokracji nie są powszechnie uświadamiane oraz nazwane. Tym bardziej głoszone. Owszem, nie brakuje głosów krytycznych pod jej adresem. I tych formułowanych na polu nauki, nawet w zakresie definicyjnym, i tych potocznych. Na tle zmasowanej demokratycznej apologetyki wydają się one jednak rzadkością. W książce nie mamy do czynienia po prostu jedynie ze zwyczajnym narzekaniem na demokrację, lecz jej krytyczną analizą z zachowaniem podstawowych dla naukowego charakteru pracy metodologii i aparatu. Praca nie stawia sobie za cel zdefiniowania, określenia możliwie licznej grupy cech demokracji. Miast tego wskazanie jej – przynajmniej tych najbardziej rzucających się w oczy – mankamentów. Ukazanie jej rzeczywistych cech i przymiotów. Często w powszechnym zachwycie demokracją nie dostrzeganych. Aczkolwiek niejednokrotnie odnosi się autor do demokracji przeszłych, zasadniczo rozpatruje i omawia casus współczesnej demokracji masowej. Szczególnie niebezpiecznej ze względu na ową masowość. Rozpatruje demokrację na dwóch płaszczyznach. Krytyce poddaje zarówno demokratyczną teorię, jak i nieprzystającą do niej demokratyczną praktykę.