Statyny są obecnie podstawą leczenia szeroko rozumianych schorzeń sercowo-naczyniowych. Ich pozycja jest konsekwencją wyników kolejnych badań, w których leki te dawały jednoznaczne korzyści kliniczne, z redukcją śmiertelności ogólnej włącznie. W praktyce u większości pacjentów kardiologicznych nie rozważamy, czy w ogóle zastosować statynę, ale przede wszystkim zastanawiamy się nad wyborem konkrentnego preparatu i jego dawki.
"Mała encyklopedia statyn" (przygotowana przez prof. Artura Mamcarza i doktora Marcina Wełnickiego) z tego powodu wpisuje się w zagadnienie dyskutowane w codziennej praktyce klinicznej. W kolejnych rozdziałach Autorzy przypominają mechanizm działania leków z tej grupy terapeutycznej i podstawowe różnice między poszczególnymi statynami, na przykład w zakresie siły działania. Przypominają również wyniki historycznych, ale wciąż uznawanych za przełomowe badań klinicznych ze statynami.
"Mała encyklopedia statyn" to także omówienie aktualnych wytycznych w zakresie osiągania celów terapeutycznych w leczeniu zaburzeń lipidowych i opis monitorowania bezpieczeństwa terapii.
"Mała encyklopedia statyn", co wydaje się najatrakcyjniejsze w tym opracowaniu, to podsumowanie praktycznych zagadnień terapii statynami z uwzględnieniem najnowszej opcji terapii w tej grupie leków - wysoce skutecznej rosuwastatyny.