Książka ta, opublikowana przed 30 laty, traktowana jest w mediewistyce jako praca pionierska, która inspirowała nową domenę badań historycznych. Autor na podstawie rozległej kwerendy w archiwach i zbiorach bibliotecznych Paryża podejmuje problem grup i kategorii ludności, które znajdują się na marginiesie społeczeństwa miejskiego tej epoki. Wśród ludzi marginesu w średniowiecznym Paryżu przedstawia włóczęgów i złoczyńców, środowisko "cyganerii" artystycznej i studenckiej, żebraków i prostytutki. Wskazuje na łączący te grupy tryb życia i wyalienowanie ich ze struktur wspólnoty miejskiej.