Love story Opowieść Olivera

Piękna opowieść o głębokim uczuciu łączącym dwoje ludzi. Napisana dosyć specyficznie, co sprawiało że trochę nużyło mnie czytanie. W niektórych momentach miałam ochotę odłożyć książkę, ale dotrwałam do końca. Opowiada o miłości, prawdziwej miłości, bezgranicznej. Dla której bohaterowie są w stanie poświęcić wszystko. Niekiedy może się wydawać trochę przesłodzona, ale wydaje mi się że to dodaje jej uroku. Lubię od czasu do czasu zagłębić się w typowe romansidło, a ta książka w dużej mierze nim jest. Koniec sprawił że się wzruszyłam. Książka cieniutka, do pochłonięcia w jeden wieczór. Warto przeczytać, mimo iż nie jest to opowieść która powala, ale na pewno może się podobać. Pokazuje nam czym jest miłość i że warto kochać, mimo wszystko. "Kto kocha, nie potrzebuje nigdy mówić: przepraszam." Coś w tym jest.

Niby banalna historia miłości dwojga młodych ludzi, a jednak tak urzekająca i zapadająca głęboko w sercu. Momentami bardzo zabawna. Dialogi pomiędzy zakochanymi są świetne! Najbardziej poruszająca, jak dla mnie, jest końcówka, przy której uroniłam kilkanaście łez. Zdecydowanie polecam. Książka jest krótka, liczy jedynie 80 stron, ale myślę, że tą godzinę czy dwie warto poświęcić na jej przeczytanie. :)

Hmm...mało opisów to fakt ale czegóż można się spodziewać po stu-stronicowej książce? Co do uczuć to opowiadanie jest nie lada gratką. Nie są wypowiedziane wprost, większości trzeba się domyślić. Wydaję mi się, że można by jeszcze nad nią popracować, urozmaicić. Jednym słowem dobra ale nie najlepsza.

Pamiętam jak męczyłam się z tą pozycją. Jednak cieszę się, że tytuł mówi wprost o wadze tej książki. Typowa opowieść miłosna w beznadziejnym wykonaniu. Dobrowolnie nigdy bym po nią sięgnęła. Szczerze mówiąc, niektóre filmy (takie miłosne opowiastki) są o wiele lepsze, niż ta książka. Kompletne dno.

Przyznam szczerze, że nie jest to książka jakaś wspaniała, ale bardzo poruszająca, a bynajmniej jej koniec. Ogólnie fajnie i przyjemnie mi się ją czytało, umiliła mi czas w poczekalni u dentysty ;D, dzięki niej zapomniałam co mnie czeka . I jeszcze jak dla mniej trochę dziwne było zakończenie.

Przeczytałem to mając 14-15 lat. Wtedy bawiłem się świetnie, choć także było mi wstyd przed bibliotekarką, że wypożyczam coś dla "bab". Dziś bym już po to nie sięgnął. Choć kto wie, gdyby w toalecie nie było gazety? Zawsze to lepsze niż czytanie etykiet na artykułach "łazienkowych".

Historia może nie grzeszy oryginalnością, natomiast wykonanie - jak najbardziej.Wystarczyło, ze przeczytałam kilka pierwszych słów, kilka pierwszych zdań i wiedziałam, że o tej książce szybko nie zapomnę.Warto przeczytać ;) Bardzo warto.

Wspaniala... wydanie, które czytałam przyominało wyglądem zeszyt a mimo to książkę szybko się czytalo i w ogole mnie wciągnęła. Idealna na wieczór jak również na wolną chwilę. Krótka w mimo to ciekawa... dla mnie super :)

Film ogladalam juz *dziesiat razy, a ksiazka jakos do tej pory nie wpadla mi w rece mimo, ze pare pozycji Segala przeczytalam. Trzeba bedzie sie za tym zakrecic na jesienne, pochmurne dni :>

Jaki kiedyś był szał na tę książkę! Podobało mi się wtedy. Teraz nie wiem, czy nie uważałabym tej historii za zbyt cukierkową...

Historia jak historia, ale Erich ma wyjątkowy styl pisania. Jedna z moich ulubionych książek.

Bardzo fajna ksiązka dla wrazliwych osób z sercem. Wzrusza do łez, tak jak i film. Polecam !

Mnie się podoba i to nawet bardzo. I właśnie dlatego, że nie jest przesłodzona.

DLACZEGO NIE UMIEM SIĘ WZRUSZYĆ KSIĄŻKĄ!?!?!?!?!?!?!

Najpiękniejsza książka o miłości. Warto przeczytać.