McMurphy, szuler, dziwkarz i zabijaka, udaje wariata, żeby się wykpić od odsiadywania wyroku. Pobyt w szpitalu psychiatrycznym jawi mu się jako dobry żart do chwili, kiedy się dowiaduje, że nie odzyska wolności, dopóki nie uznają go za "wyleczonego". Decyzja należy do Wielkiej Oddziałowej, z pozoru uosobienia słodyczy i dobroci, w rzeczywistości sadystki znęcającej się nad pacjentami. McMurphy, który dotąd buntował przeciwko niej chorych, nagle zaczyna rozumieć, że musi ukorzyć się przed nią, jeśli chce opuścić szpital. Ale czy gotów jest dać się pokonać bezdusznemu Kombinatowi, który złamał tyle istnień ludzkich?
Lot nad kukułczym gniazdem
Ken Kesey
9.0
/10
Ocena 9.0 na 10 możliwych
Na podstawie 238 ocen kanapowiczów
Na podstawie 238 ocen kanapowiczów
/e0190e68-952a-4313-a70b-75863f405e8a/n/lot-nad-kukulczym-gniazdem)
Lista autorów
Popraw tę książkę
|
Dodaj inne wydanie
9.0
/10
Ocena 9.0 na 10 możliwych
Na podstawie 238 ocen kanapowiczów
Na podstawie 238 ocen kanapowiczów
Opis
Tytuł oryginalny: One Flew Over the Cuckoo's Nest
Data wydania: 2002
ISBN: 83-912607-4-7, 8391260747
Wydawnictwo: Porozumienie Wydawców
Seria:
Kanon Na Koniec Wieku
Kategoria:
Literatura piękna
Stron: 372
Mamy 14 innych wydań tej książki
Autor
/b7ae969d9c353686041801d4d5f45b37/n/ken-kesey)
Ken Kesey
Urodzony 17 września 1935 roku w USA (La Junta, Kolorado,)
Ken Kesey to jeden z najbardziej znanych pisarzy amerykańskich. Urodził się w 1935 roku w miejscowości La Junta w stanie Colorado. W roku 1946 przeprowadził się z rodziną do Springfield w stanie Oregon. W szkole średniej i na studiach z powodzeniem u...
Pozostałe książki:
/10ac643a-c4e5-43ce-acbd-20006f0ce88c/n/lot-nad-kukulczym-gniazdem)
/o-375268/n/czasami-wielka-chetka)
/o-375423/n/piesn-zeglarzy)
/o-1300793/n/rodeo)
/o-849097/n/skrzynka-demona)
/1be2b280-c9e2-4d74-a797-023973184376/n/jaskinie)
Wszystkie książki Ken Kesey
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
2 osoby szukają tej książki
Moja Biblioteczka
Już przeczytana? Jak ją oceniasz?
Recenzje
Lot nad kukułczym gniazdem
1.11.2012
„(...) dopasowywałem tylko zachowanie do wyglądu, robiłem to, czego po mnie oczekiwali. Ale chyba nigdy nie byłem sobą. Jak to się udaje McMurphy’emu ?” Powiedzenie głosi, że z kim przystajesz, takim się stajesz. Ludzie w zależności od otoczenia społecznego noszą różne maski, skrywają swoje prawdziwe ja lub wstydzą się zrobić coś zgodnie z wewnętrz... Recenzja książki Lot nad kukułczym gniazdem
SK
@skrzatix
Tajemnica ludzkiej psychiki.
13.03.2012
Przeżyć dziesięć lat życia i nie wypowiedzieć ani słowa. Nie reagować na żaden, nawet najmniejszy szmer. Pozbyć się wszelkich naturalnych odruchów, aby móc udawać głuchoniemego. Na taką rzeczywistość może zgodzić się tylko i wyłącznie pacjent oddziału psychiatrycznego. Dla osoby z zewnątrz mogłoby się wydawać, że Bromden – wysoki na sześć stóp, dob... Recenzja książki Lot nad kukułczym gniazdem
@versatile
Lot nad kukułczym gniazdem
17.01.2013
„Jesteśmy szaleńcami z tego szpitala przy szosie, psychoceramikami, stukniętymi garnkami ludzkości.” Kiedy zaczęłam słuchać rapu, zauważyłam, że wielu z nich w swoich tekstach przytacza różnych autorów, tytułów książek czy cytaty z nich. I były to niebanalne książki. Żadne gnioty czy nie warte uwagi pozycje, lecz klasyki, które według mnie każdy ... Recenzja książki Lot nad kukułczym gniazdem
@Natasha92
KTO WZBIŁ SIĘ NAD KUKUŁCZE GNIAZDO?
12.09.2011
Budzę się rano i wiem, że tego dnia wydarzy się coś wyjątkowego. Czym prędzej wstaję (szkoda przecież tracić niezwykłego dnia!), ubieram się i wychodzę. Nogi mimowolnie niosą mnie do potężnego budynku z przeszklonymi drzwiami. Wyciągam rękę, czuję chłód metalowej klamki w mojej dłoni. Wchodzę. Schodki. Kolejne drzwi. Jak zahipnotyzowana idę przez s... Recenzja książki Lot nad kukułczym gniazdem
@Wilczex
Moja opinia o książce
Opinie i dyskusje
Przeczytane
Każdy ma swoją siostrę Ratched. Każdy jest uwikłany w jakąś władzę, system mniejszy czy większy, nawet taki, którego struktur do końca nie jesteśmy świadomi, ale system, który ma twarz. Więc każdy ma swoją siostrę Ratched.
Teraz powinnam konsekwentnie powiedzieć, że świat to wielki zbiór zakładów dla psychicznie chorych, mniejszych lub większych domów wariatów, zamkniętych społeczności, w których jednostki — zastraszone i pozbawione prawa do decydowaniu o sobie — biernie poddają się Wielkiej Oddziałowej.
Jest maj 2020. Jaką twarz ma twoja siostra Ratched?
Ken Kesey daje nadzieję. Do akcji zamkniętej w szpitalu dla psychicznie chorych wprowadza nowego pacjenta, cynicznego cwaniaka-rozrabiakę, McMurphy'ego, który okazuje się buntownikiem i potrafi pobudzić innych pacjentów do walki o swoje prawa. Czy jednostka da radę przeciwstawić się systemowi? Jaka będzie cena? Czy McMurphy to bohater czy szaleniec?
Piękna, ponadczasowa książka o zagubionym społeczeństwie, o skutkach tyranii, o zależności jednostki od systemu i o roli leadera; o cierpieniu słabych, którzy nie sprostali presji życia i o ludzkim współczuciu; o tęsknocie za normalnym życiem, a zarazem o strachu przed wolnością zniewolonego umysłu; o słabościach i o buncie, o walce o bycie sobą.
Teraz powinnam konsekwentnie powiedzieć, że świat to wielki zbiór zakładów dla psychicznie chorych, mniejszych lub większych domów wariatów, zamkniętych społeczności, w których jednostki — zastraszone i pozbawione prawa do decydowaniu o sobie — biernie poddają się Wielkiej Oddziałowej.
Jest maj 2020. Jaką twarz ma twoja siostra Ratched?
Ken Kesey daje nadzieję. Do akcji zamkniętej w szpitalu dla psychicznie chorych wprowadza nowego pacjenta, cynicznego cwaniaka-rozrabiakę, McMurphy'ego, który okazuje się buntownikiem i potrafi pobudzić innych pacjentów do walki o swoje prawa. Czy jednostka da radę przeciwstawić się systemowi? Jaka będzie cena? Czy McMurphy to bohater czy szaleniec?
Piękna, ponadczasowa książka o zagubionym społeczeństwie, o skutkach tyranii, o zależności jednostki od systemu i o roli leadera; o cierpieniu słabych, którzy nie sprostali presji życia i o ludzkim współczuciu; o tęsknocie za normalnym życiem, a zarazem o strachu przed wolnością zniewolonego umysłu; o słabościach i o buncie, o walce o bycie sobą.
× 19
| Komentarze (3)
|
link
|
Przeczytane
☘️ Przeniesione z LC
📘 Jedynki
Właściwie nie wiem czy można powiedzieć jeszcze coś nowego na temat tej bardzo dobrej powieści . Pozycja już zasłużona , posiadająca niekwestionowane miejsce w czołówce światowej literatury . Ciekawy jest fakt , że jest to debiut autora i ma już swoje lata , bo napisano ją w 1962 roku . Jak wiele tak wspaniałych dzieł '' Lot nad kukułczym gniazdem '' można interpretować przynajmniej na kilka różnych sposobów . Możemy pozostać przy realnie opowiadanej historii , czyli opowieści o psychiatryku od wewnątrz , widzianym oczami jednego z przebywających tam już wiele lat pacjentów . Mówię o wielkiej postury Indianinie zwanym Wódz Szczota . Jemu to właśnie Ken Kesey '' oddał '' narrację . Smaczku tej ciekawej postaci dodaje fakt iż Indianin udaje głuchoniemego , przez co może słuchać , nie będąc podejrzewanym o podsłuchiwanie . Ma też większą możliwość przemieszczania się po oddziale , bo bez przerwy sprząta , a sprzątania wymaga przecież wszystko , nawet gabinet lekarski . Poznaliśmy już Wielkiego wodza lubiącego jak dziecko gumę do żucia , czas poznać siostrę Ratched - zwaną również przez pacjentów Wielką Oddziałową . Właściwie o życiu poza murami szpitala , nic nie wiadomo o siostrze Ratched , czy ma jakąś rodzinę , męża ? Wydaje się że szpital to jej dom , to jej królestwo w którym rządzi niepodzielnie i niezachwianie od wielu lat . Wiemy że NIGDY , nie traci panowania nad sobą , że ma doskonale wykrochmalony biały mundurek , pod którym z kiepskim efektem próbuje ukrywać pok...
× 7
|
link
|
Przeczytane
1001 książek, które musisz przeczytać
100 zakazanych książek - historia cenzury
100 Time
Mam w domu 📚
To nie jest cud literatury, w stylu tych przepełnionych kwiecistymi opisami, od których zęby mogą rozboleć. To książka przesiąknięta duchem wolności, który objawił się na oddziale psychiatrycznym jako McMurphy, dobrowolnie zresztą skazujący się na pobyt w tym przybytku. Arogancki drań postanowił zmienić wyrok na wakacje z czubkami, nie przewidział jednak, że swego terytorium strzeże smoczyca zwana Siostrą Oddziałową.
Autor wprowadził nas w uporządkowany świat siostry Ratched kierującej swoim oddziałem twardą ręką. Pod pozorami anielskiej cierpliwości kryje się bezduszny robot, który nie cofnie się przed niczym, żeby utrzymać ład i porządek. Najważniejsze jest przecież ścisłe przestrzeganie planu dnia, nic ani nikt nie ma prawa go zakłócać.
Mnie aż zatrzęsło kiedy Siostra Oddziałowa rozpoczęła popis swoich umiejętności manipulacji. Wredne babsko owinęło sobie pacjentów wokół palca z wylakierowanym paznokciem. Każdego dnia zabierała im resztki indywidualności i człowieczeństwa. Czy udało im się odzyskać władzę nad swoim życiem? Przekonajcie się! McMurphy rozpoczął wojnę, której potyczki śledziłam z ogromnym zainteresowaniem, zastanawiając się kto tym razem będzie górą, on czy siostra Ratched.
Gadać o metaforach współczesnego świata nie będę, to nie lekcje języka polskiego. Całość podobała mi się, podobnie jak jej ekranizacja, z moim ulubionym Nicholsonem w roli głównej. Film ma trochę za mało mocy, jaką dysponuje książka, ale i tak jest jednym z moich...
Autor wprowadził nas w uporządkowany świat siostry Ratched kierującej swoim oddziałem twardą ręką. Pod pozorami anielskiej cierpliwości kryje się bezduszny robot, który nie cofnie się przed niczym, żeby utrzymać ład i porządek. Najważniejsze jest przecież ścisłe przestrzeganie planu dnia, nic ani nikt nie ma prawa go zakłócać.
Mnie aż zatrzęsło kiedy Siostra Oddziałowa rozpoczęła popis swoich umiejętności manipulacji. Wredne babsko owinęło sobie pacjentów wokół palca z wylakierowanym paznokciem. Każdego dnia zabierała im resztki indywidualności i człowieczeństwa. Czy udało im się odzyskać władzę nad swoim życiem? Przekonajcie się! McMurphy rozpoczął wojnę, której potyczki śledziłam z ogromnym zainteresowaniem, zastanawiając się kto tym razem będzie górą, on czy siostra Ratched.
Gadać o metaforach współczesnego świata nie będę, to nie lekcje języka polskiego. Całość podobała mi się, podobnie jak jej ekranizacja, z moim ulubionym Nicholsonem w roli głównej. Film ma trochę za mało mocy, jaką dysponuje książka, ale i tak jest jednym z moich...
× 6
|
link
|
Przeczytane
Polityczny
Psychologiczny
USA
Dramat
Ciekawa lektura z dzisiejszej perspektywy, gdzie żyjemy w domu wariatów, gdy politycy grają szopkę przed wyborcami, ludzki konformizm ucieka od właściwości i manifestacji reguł wolnościowych. ,,Lot nad kukułczym gniazdem'' zyskuje po bliższej analizie. Szpital psychiatryczny możemy odkrywać jako bezduszny system wyjałowionego komunizmu. Jako zamknięty oddział jednostek zamkniętych w problemach państwa, do którego nie chcemy przynależeć (jego postulatów i cynicznych reprezentantów). I jakże zadowoliłem się narracją wodza - pacjenta o krwi Indianina. Jakże zmienia historię względem filmowej adaptacji, gdzie Jack Nicholson gra pierwsze skrzypce, a w książce jest wycieniowany. Oddziałowa nie robi wrażenia po latach - to stereotypowy ,,babsztyl'' z dyktatorską manierą, jakby chciała zaprowadzić matriarchat w świecie mężczyzn. Pacjencji szpitala to zaprawieni w bojach szulerzy karciani - jakbym oglądał polskie kino gatunkowe pod tytułem ,,Wielki Szu'' (z wielką kreacją Jana Nowickiego). Ich życie, to cztery ściany w zamknięciu, jak polityka zamyka kraj i ogranicza jego wolność. Różnorodność postaci sprawia, że trudno nie odnaleźć się wśród ,,wariatów'', którzy są uwikłani w bajzel ustrojowy. Sporo humoru, ale wiadomo, że jak to w dramacie - komedia maskuje przerażający świat zewnętrzny.
× 6
|
link
|
Przeczytane
Wyzwanie 2018/2019 (50)
Papier
Czuję się sponiewierana emocjonalnie po lekturze "Lotu...". Zanim dobrnęłam do połowy chyba z 5 razy miałam ochotę odłożyć książkę i niekoniecznie do niej potem wracać, ale cieszę się teraz, że tego nie zrobiłam.
Pierwsza połowa spłynęła po mnie jak po kaczce. W połowie nastąpił jakiś przełom - chyba założę w swojej biblioteczce półkę: "Rozkręca się w drugiej połowie" - i potem było już tylko lepiej. Łapałam się na tym, że uśmiecham się do siebie w trakcie czytania i kibicuję pacjentom, którzy chcieli dopiec oddziałowej.
Często zastanawiałam się kto w tym zakładzie jest bardziej nienormalny - pacjenci czy personel. Zakończenie przygnębiające i choć widać elementy optymistyczne to jednak całość sugeruje, że człowiek nie jest panem własnego losu, a przypadek ma na nas większy wpływ niż moglibyśmy się spodziewać.
Pierwsza połowa spłynęła po mnie jak po kaczce. W połowie nastąpił jakiś przełom - chyba założę w swojej biblioteczce półkę: "Rozkręca się w drugiej połowie" - i potem było już tylko lepiej. Łapałam się na tym, że uśmiecham się do siebie w trakcie czytania i kibicuję pacjentom, którzy chcieli dopiec oddziałowej.
Często zastanawiałam się kto w tym zakładzie jest bardziej nienormalny - pacjenci czy personel. Zakończenie przygnębiające i choć widać elementy optymistyczne to jednak całość sugeruje, że człowiek nie jest panem własnego losu, a przypadek ma na nas większy wpływ niż moglibyśmy się spodziewać.
× 2
|
link
|
@Qavtan
2007-08-26
10
/10
Przeczytane
Bardzo dobra książka, przy której łatwo o poruszenie. Także teraz, kilka lat po przeczytaniu czuję dreszcz, gdy pomyślę o Wodzu, o McMurphym, o ich przygodach, kłopotach, myślach.
× 2
|
link
|
@Michalangelo
2012-12-25
10
/10
Przeczytane
nie widziałem jeszcze filmu i się cieszę, bo z tego, co słyszę, film użył nieco innego obrazowania niż książka. Sama powieść jest urzekająca i wydaje mi się, że użycie sformułowania "jest nudna, dlatego mi się nie podobała" jest nie przemyślanie. Moim zdaniem "Lot..." jest nie tylko popisem pisarstwa - bo ucharakteryzowanie narratora na schizofrenika, którego zwidy mieszają się z faktami jest wykonane na piątkę - ale także jest ważną lekturą, która - w przeciwieństwie do Zielonej Mili, która nie ukazuje więźniów jako "normalnych" ludzi, to właśnie robi z pacjentami kliniki psychiatrycznej. Po przeczytaniu zacząłem zastanawiać się, jaki ja mam stosunek do chorych psychicznie i zacząłem od tego, że samo sformułowanie "chory psychicznie" ma dla mnie ujemne nacechowanie emocjonalne... Może czas się przereformować i zastanowić, dlaczego chorzy umysłowo są napiętnowani? Właśnie tego problemu dotyka ta książka.
× 1
|
link
|
@Miodzio007
2019-12-11
Przeczytane
Arcydzieła
Zostałam zamknięta na kilka bardzo długich godzin w szpitalu dla psychicznie chorych. Wśród schizofreników, autystyków, paranoików.. Tylko po to, żeby się znowu przekonać, że psychicznie chorzy to nie to samo co psychopaci. A gdy psychopaci sprawują pieczę nad psychicznie zmęczonymi życiem (bo chorymi ich nie mogę nazwać!) robi się źle. I jest coraz źlej,ciemniej i ponurzej.. Na szczęście jest ON - cwaniak nie w ciemię bity, który podejmuje walkę. Niby w swoim imieniu ale tak naprawdę zaczyna przemianę pacjentów. Jego poczynania doprowadzają do takich zmian w ludzkiej psychice, że nagle wszyscy stają się jednością. A to się nie spodoba, oj nie spodoba personelowi tej placówki. Dotąd bezkarni nagle pojmują, że zamiast drapieżcą mogą stać się padliną! Tej niby nierównej walce warto poświęcić swój czas! A nawet trzeba!
× 1
|
link
|
AG
@Castiel
2015-08-21
8
/10
Przeczytane
Médecine
Klasyka klasyką, ale nie nazwałabym tej książki arcydziełem, mimo ogromnego respektu do tej pozycji. Owszem, jest naprawdę dobra - świetnie użyte metafory, zgrabna kreacja świata przedstawionego, różnorodni bohaterowie i całkiem niezła narracja to atuty tej książki. Jednak czasami czegoś mi brakowało, myśli uciekały mi od książki, mimo prób skupienia się na historii. Na szczęście takich momentów było niewiele. Opowieść o McMurphym i pozostałych pacjentach szpitala zrobiła na mnie spore wrażenie i mogę polecić tę lekturę każdemu!
× 1
|
link
|
Przeczytane
To fenomen ponieważ książka wydana została w 1962 roku i jak na tamte czasy zyskała potężny rozgłos. Opisane w nie postacie to przede wszystkim- jak dla mnie, alegorie ludzkich zachowań stereotypów. Utarte przekonania w owym czasie bardzo dobrze odzwierciedlają czasy obecne.
Film oparty na książce zrealizowano ponad 10 lat póżniej jest świetny.
Film oparty na książce zrealizowano ponad 10 lat póżniej jest świetny.
× 1
|
link
|
Przeczytane
książka dająca do myślenia, bawi i wzrusza, końcówka szczególnie poruszająca, zapada w pamięci na długo.
× 1
|
link
|
@Sylwia_K
2019-11-04
9
/10
Przeczytane
zdecydowanie jedna z najlepszych książek, jakie kiedykolwiek czytałam
× 1
|
link
|
Przeczytane
Książka, do której nikogo nie trzeba przekonywać. Kawał bardzo dobrej literatury.
Kombinat przybiera różne kształty. To się nie zmienia. Im bardziej się wychylasz, tym bardziej zdeterminowany jest, by zabrać Ci możliwości walki o to co dla Ciebie najważniejsze. Złamie Cię, jeśli odstajesz od ustalonych reguł.
Na gorąco obejrzałam film. Jednak przy książce, choć naprawdę bardzo dobry wypada... średnio. Narracja Bromdena, na której opiera się książka jest tym, co filmu nie spina. Wizje i komentarze Wodza są niesamowite i tak naprawdę to one są tą głębią, tym ostrym spojrzeniem, przebijającym się przez gęstą mgłę.
Dla mnie powieść Kena Keseya to jednocześnie przestroga i nadzieja. Zakończenie nie jest jednoznaczne. McMurphy jest iskrą zapalną, swoistym rewolucjonistą i męczennikiem. Tak to czuję.
Kombinat przybiera różne kształty. To się nie zmienia. Im bardziej się wychylasz, tym bardziej zdeterminowany jest, by zabrać Ci możliwości walki o to co dla Ciebie najważniejsze. Złamie Cię, jeśli odstajesz od ustalonych reguł.
Na gorąco obejrzałam film. Jednak przy książce, choć naprawdę bardzo dobry wypada... średnio. Narracja Bromdena, na której opiera się książka jest tym, co filmu nie spina. Wizje i komentarze Wodza są niesamowite i tak naprawdę to one są tą głębią, tym ostrym spojrzeniem, przebijającym się przez gęstą mgłę.
Dla mnie powieść Kena Keseya to jednocześnie przestroga i nadzieja. Zakończenie nie jest jednoznaczne. McMurphy jest iskrą zapalną, swoistym rewolucjonistą i męczennikiem. Tak to czuję.
|
link
|
@ida
2007-05-28
Przeczytane
Bardzo lubie książki poruszające tematykę szpitala dla psychicznie chorych, żadna jednak nie była tak dobra jak ta.Zmusza do refleksji, stawia ważne pytania, czasem bawi, a często - przeraża. Na ile ważne jest bycie sobą? Jaka jest cena własnej wolności? Na ile warto grać, jak długo można trzymać maskę na twarzy? Gdzie jest nasza wolnośc, skoro społeczeństwa w każdym momencie może orzec "nie pasujesz, przeszkadzasz" i przekreślić nasze życie tak ot, zsyłając do szpitala lub więzienia?
|
link
|
Zaloguj się aby zobaczyć więcej
/b7ae969d9c353686041801d4d5f45b37/n/ken-kesey "Ken Kesey")
