Książka, zgodnie z jej tytułem, jest zapisem okupacyjnej rzeczywistości lat 1939-1945, od strony zarówno władz miasta, jak też postępowania społeczeństwa wileńskiego. Omawiane w niej wydarzenia należą już do historii. Od tamtych czasów sytuacja stron radykalnie się zmieniła. Ponadpięćdziesięcioletni upływ czasu pozwala spojrzeć na opisywane fakty z pewnym dystansem, widzieć nie tylko doraźne ich uwarunkowania, lecz i późniejsze następstwa, co zdaje się upoważniać do tego, by pracę tę potraktować jako obiektywną próbę naukowego ich zbadania.