Książka jest wnikliwą analizą relacji literatury i filmu w kulturze polskiej dwudziestolecia międzywojennego. Związki obu sztuk rozpatrywane są na tle dokonujących się wtedy przemian politycznych, cywilizacyjnych i społeczno-kulturowych w rozmaitych kontekstach: artystycznym - jako korespondencja fabularna, narracyjna i genologiczna dzieł literackich i filmowych, socjologicznym - poruszającym problem świadomości filmowej ówczesnej elity intelektualnej i kina jako fenomenu społecznego, oraz historycznym - w odniesieniu do procesów kulturotwórczych sztuki słowa i sztuki ekranu. Szerokie ujęcie problemu, poruszające, oprócz oficjalnego, peryferyjne i popularne obiegi kultury, oraz bogata egzemplifikacja w postaci kilkuset tytułów literackich i filmowych, stanowiących materiał badań, składają się na dzieło wartościowe zarówno dla polonistów i filmoznawców, jak i osób żywo zainteresowanych historią kultury polskiej, a w szczególności okresu międzywojennego.