Opinia na temat książki Lissy

Do tej książki podchodziłam trochę jak pies do jeża, bo nie jestem entuzjastką powieści wszem i wobec okrzykiwanych bestsellerami i "artystycznymi objawieniami". Jednak postanowiłam w tym przypadku zrobić tyci wyjąteczek.
Co najbardziej mi się podobało, to kreacja bohaterów w sposób psychologicznie prawdopodobny (jakkolwiek to sformułowanie dziwnie brzmi) - ich traumy i skrzywienia nie wzięły się znikąd, wszystko kryło się w ich mrocznej przeszłości.
Niezbyt przypadł mi do gustu język, w jakim "Lissy" została napisana oraz sposób prowadzenia fabuły - autor chciał prawdopodobnie zrobić z tajemniczego bardziej tajemnicze, co tworzyło lekkie pomieszanie z poplątaniem. Styl bywał trochę męczący, kiedy D'Andrea przesadzał z patosem. Osobiście męczą mnie takie zabiegi, ale jeśli ktoś inny je kocha, to spoko, nie wszyscy musimy lubić to samo ;)
Książkę da się przeczytać z przyjemnością, jeśli jest się amatorem kryminałów. A, że do takich należę, "Lissy" otrzymuje ode mnie trzy mocne gwiazdki, bo, pomimo drażniących rzeczy o których pisałam, spodobała mi się pod względem połączenia połączenia kryminału z dramatem psychologicznym.