Leksykalno-pragmatyczne aspekty komunikowania się w mediach

Publikacja składa się ze wstępu, z dwóch rozdziałów teoretycznych, rozdziału prezentującego cel, materiał i metodologię badań, trzech rozdziałów analitycz­nych oraz zakończenia, bibliografii, spisu tabel i streszczenia w języku angielskim. Punktem wyjścia do rozważań lingwistycznych są dwa obszerne rozdziały teo­retyczne. W pierwszym z nich pt. „Radio na tle innych środków masowego prze­kazu” przedstawiam podstawowe zagadnienia komunikacji medialnej. Określam również, jak należy interpretować kategorie nadawcy, odbiorcy oraz komunika­tu w środkach masowego przekazu. Szczególną uwagę zwracam na podobieństwa i różnice pomiędzy poszczególnymi typami przekazów medialnych, na których tle wyodrębniam specyficzne cechy audycji radiowych. W dalszej części rozdzia­łu zamieszczone są najważniejsze informacje z historii radia jako jednego z me­diów publicznych: od początków komunikacji radiowej na świecie, poprzez dzie­je radia w Polsce, aż do opisu działalności Radia Szczecin. Drugi rozdział pracy to przegląd badań nad językiem w radiu w literatu­rze polskojęzycznej. Ta część pracy została podzielona na trzy podrozdziały. W pierwszym z nich przedstawiam opracowania normatywno-poprawnościowe, drugi obejmuje publikacje teoretyczno-metodologiczne, w trzecim natomiast zamieszczam przegląd badań pragmalingwistycznych nad językiem w radiu. Wychodzę z założenia, że języka w radiu (podobnie jak języka w prasie, telewi­zji i internecie) nie należy rozpatrywać jako odrębnego od polszczyzny ogólnej. Stanowi on jej specyficzną odmianę, której cechy wyszczególniam w dalszych częściach rozprawy. Ze wstępu