Wincenty Budzyński to pochodzący z Wołynia polski pisarz i działacz polityczny, zasłużony uczestnik powstania listopadowego. Po jego upadku włączył się w działalność konspiracyjną w Galicji, zakończoną aresztowaniem i więzieniem. Po uwolnieniu udał się na emigrację, gdzie nawiązał bliższą współpracę z Joachimem Lelewelem. Ten zachęcił go do realizacji zainteresowań historycznych. Jej efektem stała się dwutomowa powieść „Lechia w IX wieku” (1843), której akcja rozgrywa się na tle najdawniejszej historii ziem polskich. Po napisaniu „Lechii w IX wieku” Budzyński łączył działalność polityczną (współpracował z obozem księcia Adama Jerzego Czartoryskiego), akademicką (prowadził wykłady z literatury polskiej w Wyższej Szkole Polskiej na Montparnasse) oraz literacką. Publikował kolejne powieści historyczne („Biała kniehini”, 1844, „Wyprawa pruska”) i współczesne („Partie z czasów partyzantki 1833”, 1841). Pod pseudonimem Paul de Saint-Vincent pisał też o literaturze i innych sprawach polskich w języku francuskim. Ponadto ogłosił „Kilka uwag o poezji narodowej” (1846). Był wielkim miłośnikiem szachów i wytrawnym graczem.