Lateralizacja mózgu

Dlaczego „prawy” kojarzy nam się z dobrem, a „lewy” to ten o podejrzany, podrobiony, nieuczciwy? Dlaczego to, co pozytywne, jest „w uniesieniu”, a to co negatywne – wywołuje „zdołowanie”? Dlaczego zbliżanie kojarzymy z nagrodą, a oddalanie z karą? Oddajemy do rąk Czytelników książkę, w której Kenneth Heilman poszukuje odpowiedzi na te i inne pytania dotyczące naszej orientacji przestrzennej i powiązanych z nią cech. Autor analizuje mózgowe mechanizmy orientowania się w przestrzeni, dzieląc książkę na trzy części, których motywem wiodącym są trzy osie opisujące pozycję każdego organizmu w przestrzeni: lewo-prawo, góra-dół, oraz przód-tył.

Kenneth Heilman nie zajmuje się tylko prostą orientacją w przestrzeni. Przeciwnie – pokazuje, że owa orientacja nie jest prosta. Mechanizmy orientacji lewo-prawo wiąże z zagadnieniem asymetrii i lateralizacji mózgu oraz preferencji stronnych. Omawiając oś góra-dół zastanawia się, dlaczego to, co pozytywne i wartościowe kojarzymy z wyższą a to, co negatywne, z niższą pozycją w przestrzeni (…). Proponuje przy tym oryginalne wyjaśnienie depresji, wskazując na jej związek z naturalnym biologicznie mechanizmem hibernacji u tych gatunków zwierząt, które muszą sezonowo ograniczać swoją aktywność. Kwestia aktywności prowadzi Autora płynnie do trzeciej osi, przód-tył, związanej z dążeniem do obiektu i jego unikaniem, a te z kolei do niezwykle ważnych kwestii nagrody i kary, oczekiwań związanych z podejmowanymi działaniami i ich najprostszego wyrazu jakim są emocje. W ten sposób Heilman pozornie zajmując się tylko orientacją w przestrzeni, poszerza perspektywę i pokazuje, jak organizm funkcjonujący w otoczeniu, a więc i sterujący tym funkcjonowaniem mózg integruje i łączy rzeczy tak wydawałoby się odległe, jak preferencja ręki, odróżnianie strony lewej od prawej, wartości i emocje.
Z recenzji dr. hab. Piotra Wolskiego, prof. UJ