Za sprawą analizy projekcji powstających w „laboratoriach zmysłów” Pietro Camporesi prowadzi nas przez kręte ścieżki ikonologii życia materialnego: ziół, kwiatów, drzew, owoców. Pierwsze miejsce przypada „hieroglifowi rozkoszy” – jabłku; następnie mamy do czynienia z mlekiem, prawdziwym płynem archetypowym, kojarzącym się ze spermą i krwią, wywołującym obrazy zapłodnienia i dojrzewania, wreszcie z serem, przywołującym istnienie niewidocznych życiodajnych potęg, demonów metamorfozy. W centrum tego symbolicznego uniwersum odnajdujemy ludzkie ciało, emblematyczną przestrzeń poddaną obserwacji, sekcji, anatomicznej eksploracji, cel poznawczych i ekstatycznych podróży…