Labirynt śmierci

Po rozwiązanej zagadce morderstw dzieci w Cambridgeshire, Adelia pragnie wrócić do rodzinnego Salerno. Jej decyzja spotyka się z gorącym sprzeciwem króla Henryka II, który uważa, że medyczka ze swoim niecodziennym talentem może być jeszcze potrzebna.
Tak więc Adelia w towarzystwie Mansura, Gylthy oraz swojego dziecka, osiedla się na mokradłach i tam niesie pomoc chorym i cierpiącym do czasu gdy były kochanek Rowley Picot a obecnie biskup St. Albans prosi ją o pomoc.
Sprawa jest delikatna a chodzi o królewską kochankę, piękną Rozamundę, którą ktoś otruł. Sposób w jaki umarła wskazuje, że zbrodnia została starannie zaplanowana, a główną podejrzaną staje się Eleonora, królowa i żona Henryka II. Potężna władczyni podpadła już mężowi buntując przeciwko niemu syna, dlatego wszyscy sądzą, że za morderstwem może stać właśnie ona.

I po raz kolejny los Anglii złożony zostaje w ręce Wezuwii Adelii Rachelii Ortese Aguilar, poniekąd uważam, że autorka zrobiła z Plantagenta szuje. Nie pozwala dziewczynie wracać do ojczyzny, bo w każdej chwili może się przydać... irytujące. Bardzo ciekawie się czytała aczkolwiek pierwsza część była bardziej dynamiczna, intryga mocniej zagmatwana a prawda porażała do głębi. Teraz na warsztacie piękna Rozamunda, kochanka króla, wiadomo jak był do niej przywiązany i jakim uczuciem ją darzył mimo to, nie odniosłam takiego wrażenia podczas lektury.
Najbardziej natomiast podobało mi się i chyba poniekąd rozczuliło jak Franklin poprowadziła w...

Wezuwia Adelia Rachela Ortese Aguilar nadal w akcji. Henryk II nie pozwala jej powrócić do ojczyzny i dalej wykorzystuje w celu rozwiązywania zagadek tajemniczych zgonów. Tym razem trup jest nie byle jaki, bo chodzi o królewską kochankę, piękną Rozamundę, która zostaje otruta. Wojna domowa wisi w powietrzu, a wszystko rozgrywa się w pięknym, pokrytym śniegiem i skutym lodem, krajobrazie. Czy morderczynią jest zazdrosna królowa? Przekonajcie się sami.

Od poprzedniej części niewiele się zmieniło, Adelia nadal przedkłada logikę nad emocje, chociaż w tej części emocje czasem będą brały górę nad rozumem, sami szybko się przekonacie dlaczego. Intryga jest trochę mniej ciekawa niż w części pierwszej, a akcja tocząca się przez większość czasu w zamknięciu i odcięciu od reszty świata, odrobinę mniej dynamiczna. Ludzie nadal zabobonni i przerażeni działaniami Adelii, nasza główna bohaterka nie miała łatwo w życiu. Bo życie z wizją płonącego stosu jako swojego przeznaczenia do najłatwiejszych chyba nie należy.
Całość jest na podobnym poziomie jak poprzedni tom, więc nadal polecam do czytania w ramach ciekawostki. W końcu nie często mamy okazję obserwować pracę średniowiecznego patologa-detektywa i do tego jeszcze kobiety! :)

Średniowieczna kobieta wyzwolona w akcji! Intrygująca fabuła, nietuzinkowi bohaterowie- na pewno sięgnę po resztę książek z serii.