Kuratorzy sądowi. Komentarz do ustawy z 27 lipca 2001 r.

"Nasilająca się w ostatnich latach w Polsce przestępczość, w dodatku przybierająca coraz bardziej złożone formy, oraz nikłe rezultaty resocjalizacji w zakładach zamkniętych sprawiają, że staje się koniecznością poszukiwanie nowych systemowych rozwiązań prawnych zwiększenia efektywności działania wymiaru sprawiedliwości. Obecnie powszechna jest tendencja stosowania w mniejszym stopniu, zwłaszcza wobec nieletnich sprawców przestępstw, środków polegających na izolowaniu od społeczeństwa, a zalecania różnego rodzaju środków wykonywanych we własnym środowisku sprawcy przestępstwa. Jednym ze środków stosowanych w warunkach wolnościowych jest dozór (nadzór) kuratora sądowego. Spełnia on coraz większą rolę w całym systemie zapobiegania przestępczości. Ranga tego zawodu coraz bardziej wzrasta. Z tego też względu instytucja kuratora sądowego doczekała się ustawowego uregulowania (dotychczas normowały ją przepisy mniejszej rangi - rozporządzenia). Uchwalona 27 lipca 2001 r., a obowiązująca od 1 stycznia 2002 r., ustawa o kuratorach sądowych jest dużym osiągnięciem legislacyjnym i społecznym. Wymiar sprawiedliwości zyskał wreszcie profesjonalną kadrę kuratorską, która wykonuje orzeczenia sądowe w sposób usystematyzowany i bez zbędnej zwłoki. Z pracą kuratora łączą się jednak różnego rodzaju problemy. W niniejszym komentarzu - autorstwa dr Krystyny Gromek, wykonującej funkcję naczelnika wydziału do spraw kurateli rodzinnej w Ministerstwie Sprawiedliwości oraz sędziego sądu rodzinnego - szczegółowo wyjaśniono te problemy; Autorka m.in. omawia organizację służby kuratorskiej, odpowiedzialność porządkową i dyscyplinarną kuratorów zawodowych, rodzaje kuratorów (zawodowi i społeczni), aplikację kuratorską, samorząd kuratorski. Książka powinna służyć cenną pomocą w pracy nie tylko kuratorów sądowych (zawodowych i społecznych), lecz także sędziów i pracowników sądów rodzinnych i karnych."